Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Ποίηση. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Ποίηση. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Σάββατο 16 Μαρτίου 2024

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ στον Κύριο Kastell και τη μικρή μαθητευόμενη γκέισα

 


ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ στον Κύριο Kastell και στο γατί του τη Μάικο τη μικρή μας μαθητευόμενη γκέισα που γεννήθηκε στα γενέθλιά του και σήμερα κλείνει τα τρία της χρόνια.


Δάφνη Χρονοπούλου

Δάφνη Χρονοπούλου




 

 

16 Μαρτίου.


Ολόκληρη ξεκινά με τις λέξεις 'ΘΑΝΑΣΗ ΜΟΥ' και το χειρόγραφο- ζωγραφισμένο και καδραρισμένο άχαρα από εμέ- βρίσκεταιπάντα κρεμασμένο στο σπίτι μας στην Αθήνα.

Στα 'Ιαπωνικά Λουλούδια Του Τσαγιού' μου έχει εκδοθεί η μισή ακροστιχίδα, τα ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ. Το πρώτο μέρος της ακροστιχίδας οι στίχοι σχηματίζουν τις λέξεις 'ΘΑΝΑΣΗ ΜΟΥ'  και το δημοσιεύω σήμερα πρώτη φορά.

 

Τετάρτη 14 Φεβρουαρίου 2024

Του Αγίου Βαλεντίνου ― βοήθειά μας

Δάφνη Χρονοπούλου

 

Να προσέχετε σήμερα,

διότι

«το γαρ πολύ του έρωτος φέρνει παραφροσύνη

γι αυτό και ο Αλή Πασάς έπνιξε τη Φροσύνη»*

― και δεν είμαστε για τέτοια.


#εκ_πείρας

#'ΑγιοςΒαλεντίνος



https://youtu.be/EseMHr6VEM0?si=Oy3FJQ5ghh9MeFwZ&t=123



Carmen  toy Bizet βέβαια, ('Habanera') με την Κάλλας
και, οι στίχοι του Γκάτσου ( 'Η προσευχή της Παρθένου') από τα Παράλογα του Χατζιδάκι
______________________________________

Πέμπτη 21 Δεκεμβρίου 2023

I in "High Society' (Can You Be a Functioning Heroin User? )

 

High Society _Daphne Chronopoulou Mat Southwell


Τον περασμένο Μάιο (Πρωτομαγιά- εξ ου στα μαλλιά μου το παραδοσιακό μυκονιάτικο στεφανάκι από αμάραντα που μου έφερε η Νάντια) ήρθαν στο σπίτι μου τρεις καταπληκτικοί κινηματογραφιστές από το  Vice Uk για να γυρίσουν ένα ντοκιμαντέρ πάνω στο ερώτημα αν υπάρχουν ‘λειτουργικοί χρήστες ναρκωτικών’. Το ίδιο έκαναν και στο Bath, στο συνεργάτη μου.

 

Το ρίσκο μεγάλο μα, δεν το σκέφτηκα πολύ. 

Έχω ξαναμιλήσει για τα αίτια που πριν 12 χρόνια με έκαναν να πάρω την απόφαση να μιλήσω ανοιχτά για τη σχέση μου με την πρέζα, απόφαση που με οδήγησε στον ακτιβισμό και τελικά στην ηγετική θέση της Ευρωπαϊκής Οργάνωσης Χρηστών.

Η υποκρισία, το να κρυβόμαστε, δε βοηθά.

Από την αρχή ως σήμερα μιλάω για το στίγμα. Κι ήθελα ανοίγοντας το σπίτι μου και μιλώντας για τη ζωή μου, να δείξω καθαρά και ξάστερα όσα πρεσβεύω τόσα χρόνια.

Ελπίζω να το κατάφερα.

 

Το ντοκιμαντέρ πρωτοπαρουσιάστηκε  πριν μια βδομάδα, με μεγάλη απήχηση και, περιέργως, δε δεχθήκαμε τις αναμενόμενες επιθέσεις. Μάλιστα, χαρακτηριστικά ίσως, τα μόνα δυσάρεστα σχόλια ήρθαν από συμπατριώτες μου χρήστες.

 

Σήμερα που το παρουσιάζω εδώ στην Ελλάδα ευρύτερα θέλω πρώτα-πρώτα να ευχαριστήσω τους γενναίους φίλους μου που δέχθηκαν να συμμετέχουν και να μιλήσουν για μένα (το Vice έχει πολύ περισσότερες ώρες από τη μισή που βλέπουμε) και να ξεκαθαρίσω ότι σκόπιμα επέλεξα να προσκαλέσω φίλους καλούς μεν μα που δεν έχουν  καμιά μα καμιά (ούτε μια) εμπειρία από σκόνες και παράνομες ουσίες.

Οι λόγοι δύο: ο ένας προφανής: δε θα εξέθετα, ιδίως σε μικρό τόπο όπως είναι ένα ελληνικό νησί. Ο δεύτερος σχετικός με το θέμα: ήθελα να σπάσω το ταμπού, να φανεί πως εμείς οι λειτουργικοί (ή, αν θέλετε, οι πρώην ή περιστασιακοί) μπορούμε να διατηρούμε σχέσεις και φιλίες με ανθρώπους εκτός της κοινότητας χρηστών, όπως κρατάμε το γάμο μας 43 χρόνια ή υπεύθυνα τη δουλειά μας, τα ραντεβού μας, τις φιλίες μας.

Γιατί εμείς κι όχι άλλοι;

Μα.. αυτό θα το δείτε στο επεισόδιο όσο και στα πολλά-πολλά κείμενά μου πάνω στο στίγμα και τους ταξικούς διαχωρισμούς. 

 

Νάντια, Monika, Ανάργυρε, Richard, και Γιώργο μου (με ‘capital G’) η εμπιστοσύνη σας είναι μεγάλη τιμή για μένα. Σας ευγνωμονώ κι ευχαριστώ από καρδιάς που δεχθήκατε την πρόσκλησή μου.

Also, a great THANK YOU to my valuable and loyal colleague Mat Southwell 

and the great Vice team Tir Dhondy Alexi Phillips and Tayo Yusuff  who managed to be wonderful guests while they remained dedicated to their work, managing to produce a final work that is true and respectful episode of my life.

Tir, Alexi and Tayo I have only good memories of you and, I am grateful that with your serious (and fun) approach, you made my husband and me feel that we made new friends with whom we enjoyed a great spring day in our home. 
     I wish you the best,
                     you deserve it!

 


 Ακολουθεί το επεισόδιο. Όμως προειδοποιώ: αν σοκάρεστε εύκολα καλύτερα να το αποφύγετε: https://www.youtube.com/watch?v=j4ERwTy4sfU








High Society Daphne Chronopoulou


My narcosisters-  σχόλια αρνητικά θα δείτε κάτω από το επεισόδιο....









VICE’s Tir Dhondy explores the hidden world of functioning heroin users who claim to balance their recreational drug use with an otherwise normal lifestyle and asks the question: is it really possible to be a functioning heroin user? Click here to subscribe to VICE: http://bit.ly/Subscribe-to-VICE About VICE: The Definitive Guide To Enlightening Information. From every corner of the planet, our immersive, caustic, ground-breaking and often bizarre stories have changed the way people think about culture, crime, art, parties, fashion, protest, the internet and other subjects that don't even have names yet. Browse the growing library and discover corners of the world you never knew existed. Welcome to VICE. Connect with VICE: Check out our full video catalog: http://bit.ly/VICE-Videos Videos, daily editorial and more: http://vice.com More videos from the VICE network: https://www.fb.com/vicevideo Click here to get the best of VICE daily: http://bit.ly/1SquZ6v Like VICE on Facebook: http://fb.com/vice Follow VICE on Twitter:   / vice   Follow us on Instagram:   / vice   Follow us on TikTok: https://www.tiktok.com/@vice?lang=en The VICE YouTube Network: VICE:    / vice   MUNCHIES:    / munchies   VICE News:    / vicenews   VICE TV: https://www.youtube.com/@VICE-TV/feat... VICE Life:    / broadly   Noisey:    / noisey   Motherboard:    / motherboardtv   VICE Sports:    / noc   Waypoint:    / waypointvice   #vice #drugs #highsociety 

  High Society : https://www.youtube.com/playlist?list=PLDbSvEZka6GHYQ3P48xudHOoDZ5DCX13p












Υστερόγραφο

Δυό λαθάκια που οφείλω να εντοπίσω: 

Από οικογένεια του Θεάτρου και του σινεμά, εγώ ποτέ δεν ήμουν ηθοποιός. Το είπα καθαρά μα φαίνεται γκουγκλάροντας για να με τσεκάρουν το μπέρδεψαν.

Το άλλο είναι η άσχετη μετάφραση του ποιήματός μου. Ιδού το αυθεντικό:

Δάφνη Χρονοπούλου


Links 

https://www.instagram.com/p/C0rMoZ9svWo/?img_index=1

https://www.youtube.com/watch?v=j4ERwTy4sfU

 High Society : https://www.youtube.com/playlist?list=PLDbSvEZka6GHYQ3P48xudHOoDZ5DCX13p

#drugs #highsociety #vice

_____________________________________________________________________



 

Πέμπτη 16 Νοεμβρίου 2023

«Κάτω απ' το γαλαξία δεν έχει πια αξία ό,τι είχε παλιά...» video

 


 https://www.youtube.com/watch?v=tYtRSPVDxF0


[Σημείωση:

Ο ενοχλητικός θόρυβος σκεπάζει τη φωνή μου ως το 1:29, για  όσο περνά το φορτηγό μπροστά στο σπίτι, ώσπου απομακρύνεται κι ακολουθεί απόλυτη ησυχία, σα να ηχογραφώ σε studio.]

 

Παρανομίες. Νύχτες Μυκόνου.

Τρυπώντας τη λατρεμένη γη με τη θορυβώδη κρυφή θρασύτητα επιτήδειων απατεώνων, του κλέφτη τη μαγκιά.

 

Αλλά το σκέφτομαι πολύ· αναρωτιέμαι.

Γιατί  διασώζεις κάτι που κανείς δε θέλει πια;

Γιατί επιμένεις σε μια αγάπη που τη νιώθεις σαν ένα «πλατύ ποτάμι»* που φαρμάκι γίνεται όπως κυλά μέσα  από τα δάχτυλά σου.

 

Δε μάς κοιτούν βαρβάκια πια. Μα έχουμε γάτες, τα  καλικάκια μας κι ανθρώπους που μάς στάθηκαν κι αξίζουν.

Τους ευχαριστώ και τους έχω πάντα στην καρδιά μου.


Απόψε μνημονεύω με ευγνωμοσύνη και αγάπη:

'Αρης Κυβέλος,

Χρήστος και Όλγα  Δημοπούλου

Κύριος Kastell

 

Δάφνη Χρονοπούλου

 


 

 

*_________________________________________________

 «Λυπομαι γιατί φησα ν περάσει να πλατ ποτάμι

μέσα π τ δάχτυλά μου

χωρς ν πι οτε μία στάλα.

Τώρα βυθίζομαι στν πέτρα...» 

Γιώργος Σεφέρης, Μυθιστόρημα 


https://youtu.be/tYtRSPVDxF0

 

 




Κυριακή 1 Οκτωβρίου 2023

Ο Θάνατος κι ο Φίλος του ― με γάτες


«Εγώ δεν κάνω κανένα να υποφέρει. Αυτή που σας βασανίζει μέχρι να αφήσετε την τελευταία σας πνοή είναι η αντίπαλός μου, η Ζωή, αυτή που τόσο αγαπάτε», 

λέει ο Θάνατος στο «φανταστικό» μεταρομαντικό διήγημα «Ο Θάνατος κι ο Φίλος του»* του Αλαρκόν που διάβασα στις γάτες σήμερα το μεσημέρι μα, όπως βλέπετε, δε νοιάζονται.

 


Ο ισπανός συγγραφέας Pedro Antonio de Alarcón y Ariza (10 March 1833 – 19 July 1891) είχε την τύχη ή την εξυπνάδα να απολαύσει δόξες και τιμές όσο ζούσε μα τώρα, μετά θάνατον έχει μάλλον ξεπεραστεί. 

 


από 'Τα 40 Του Θανάτου μου'
Τα 40 Του Θανάτου



_______________________________________________

El amigo de la muerte: cuento fantástico (1852)

μεταφρασμένο από τη Δήμητρα Σταυρίδου, με επίμετρο του Βίκτωρα Ιβάνοβιτς- Εκδόσεις Ροές.

Τετάρτη 16 Αυγούστου 2023

Πόσα ακόμα πρωινά;


«Πόσα ακόμα πρωινά

θα είμαι εδώ για να καλωσορίσω;» 

 

παραφράζω τον  Tu Fu , Κινέζο ποιητή του 8ου αιώνα μ.Χ./ που κάποια από  τα Περιπλανόμενα Ρεύματά του έχω μεταφράσει.

Ο πρώτος-πρώτος ήλιος ζωγραφίζει παράθυρα στους τοίχους, μικρά του δώρα τα αιώνια μυστικά μετά από νύχτες άυπνες.

 

Δεν ξέρω, δε μετριέται αν κι άλλοι τα υπολογίζουν όλα αυτά. Αν εσείς που διαβάζετε τώρα, τούτη τη στιγμή, αν παίρνετε τέτοιες χαρές μέσα στο ίδιο σας το σπίτι το χιλιοειδωμένο.

 

Έχω μια θλίψη, δεν το αντέχω που η ζωή περνά, δε θέλω να ‘ρθει η δική μου στάση να κατέβω.

 

― Τέλειες γριές θα γίνουμε, κι εσύ κι εγώ, είπα στην παλιά μου φίλη τη ΧΧΧ  (που είναι και πολύ νεώτερή μου)*.

Καιρό είχα να τη δω  και είχαμε πολλά να πούμε. Ήταν να πάμε πιο νωρίς, στη θάλασσα να φάμε και να κολυμπήσουμε με ψάρια και κρασάκι, αλλά ―τα θαλάσσωσα (no pun intended), άργησα να της πω ότι όντως είχα χρόνο, οπότε προκειμένου να μην το αναβάλουμε  σπάσαμε την απόσταση με ραντεβού στο  Starbucks το οποίο, αποφύγαμε όταν ανακαλύψαμε το νέο Café  που βλάστησε δίπλα κολλητά – εκεί που χρόνια πριν ήταν  ο Ελευθερουδάκης. Επί Πολυκάρπου, αν θυμάστε, τότε που για ώρες κουβεντιάζαμε για βιβλία και έρωτες. Τώρα λέγεται ‘Paul’ κι εκεί που φύτρωνε  φλισκούνι κι άγρια μέντα  βρήκα μια κις και μια φλαν για το σπίτι. 

 

―Τέλειες γριές θα γίνουμε;

Το «θα» μ’ αρέσει, μου είπε κάποιος που ακόμα δεν έχει καταλάβει ότι τα νιάτα δεν είναι επίτευγμα, το να ζήσεις πολύ και καλά είναι.


Χρόνια Πολλά και πάλι ΧΧΧ!








*Η ΧΧΧ ενοχλήθηκε από το κείμενο και ζήτησε να αφαιρέσω «τη φάτσα της από κάτι που δεν την αφορά». Ζήτησα συγγνώμη και αφαίρεσα όνομα και εικόνα  από τα κοινωνικά δίκτυα.

Τρίτη 1 Αυγούστου 2023

Δωμάτιο στην άμμο μα όχι δεν ήταν γιορτή


Daphne and Mr Kastell


Παράγκα, οι δυό μας με κρασί και μπαρμπουνάκια. Στα νερά τα νότια της Παράγκας, εδώ στην άμμο που έχουν θαφτεί αναμνήσεις της πρώτης νιότης μας.  Με τον Κύριο Kastell, 44 χρόνια αγάπη. 


Δάφνη Χρονοπούλου


___________________________________

Μια παρεξήγηση

Ανέβασα στο Facebook τη φωτογραφία πριν αφήσω μόνο τον Κύριο Kastell για να κάνω μια απογευματινή βουτιά με τον τελευταίο ήλιο (τέτοια εποχή εδώ δύει νωρίς πίσω από τον ψηλό βράχο της Ψαρρούς και του Άι Λάζαρου). Στα δυτικά, στη χερσόνησο-σαύρα (όπου πλέον  απλώνεται ένα ακόμα από τα μαγαζιά που κερδίζουν από την καταστροφή της κληρονομιάς μας: κι ό,τι δεν κατέστρεψαν με θρυψαλιασμένα βράχια και με τσιμεντώματα το αποτελειώνουν κάθε βράδυ τα φωτορυθμικά τα ροζ και φούξια συνοδευμένα από την ηχορύπανση. 

Έτσι για να μην επιβιώσει ούτε σαυράκι, 

έτσι για τη μαγκιά και για το χρήμα, 

έτσι επειδή μπορούν― «επειδή τους παίρνει», όπως λένε.



Ευχαριστώ για τις ευχές
- λάθος μου όμως: 

έτσι που το έγραψα έδωσα βλέπω την εντύπωση ότι έχουμε επέτειο. 9 Νοεμβρίου η γιορτή μας.  

Κι, αλήθεια, φαντάζεστε ότι θα  χαμογελούσα αν είχε  τέτοιο ύφος, τέτοια κακοκεφιά, ο Κύριος Kastell στην επέτειό μας; 


Σήμερα ήταν μια μέρα όπως οι άλλες κι απλώς μετρούσα χρόνια λόγω Παράγκας, της παραλίας που αγάπησα πολύ από όταν στη 10ετία του '80 κολυμπούσαμε γυμνοί στα γαλήνια διάφανα νερά, τότε που, για 7 χρόνια, κάθε καλοκαίρι νοικιάζαμε, αγαπημένοι φίλοι τα δωμάτια στη σειρά, τότε που ακόμα η Παράγκα δεν είχε ηλεκτρικό κι ο Μπαρμπα Γιάννης μάς γέμιζε τις λάμπες πετρελαίου κάθε απόγευμα που ξεκλείδωνε για 1-2 ώρες τα ντους. 

Λυπάμαι για την παρεξήγηση της επετείου μα σας ευχαριστώ θερμά―οι ευχές πάντα ευπρόσδεκτες.



Δάφνη Χρονοπούλου


Δάφνη Χρονοπούλου

Τα ποιήματα από την «Πόρτα Της Ληνώς» μου, το βιβλίο μου που αφιέρωσα στη Μύκονο 
«που τόσα μου δίνει και τόσο μου παίρνει».

______________________________________________________________