Κυριακή 11 Οκτωβρίου 2015

Το Savoir Vivre, oι υπνοβάτες και η ηλικία



Όπως υπάρχουν οι γκρινιάρηδες που όλα τους φταίνε είναι και κάτι άλλοι υπεραισιόδοξοι που στην απλή ερώτηση 'τι κάνεις' θριαμβολογούν τι ωραία τα καταφέρνουν, πόσο όλοι τους λατρεύουν στη δουλειά και τι έξυπνα έχουν φερθεί στην α ή β περίπτωση οπότε είναι σίγουρη η προαγωγή και η καλή πρόοδος.
he lady doth protest too much' είπε ο Άμλετ στη μαμά του όταν τα παράλεγε και πάντα μου 'ρχεται κι εμένα να αναφωνήσω πως η κυρία μάλλον μου τα παραλέει.
Πήζω, το ομολογώ, αλλά γνωρίζοντας πως όλα αυτά πηγάζουν από ανασφάλεια –ή ίσως και κακή εκτίμηση της πραγματικότητας- δε διακόπτω για να μη συμβάλω σε απότομη αφύπνιση του υπνοβάτη.

Ένα τέτοιο περιστατικό μου έτυχε πρόσφατα .
Μου διηγόταν νεαρός που ετοιμάζει το πρώτο του βιβλίο πόσο το χάρηκε που βρέθηκε σε λογοτεχνική βραδιά και δείπνο σε ταβέρνα κι ήταν εκεί ο τάδε με τον δείνα και τον άλλο. Και είχαν φέρει και την πια δυσεύρετη (γιατί ζει μακριά μα και γιατί μεγάλωσε) grande dame του Λόγου και του Ραδιοφώνου, την οποία γνωρίζω πολύ καλά από τα παιδικά μου χρόνια. Και δεν παρέλειψε ο επίδοξος να της το πει πως με γνωρίζει και πως μπλα μπλα μπλα.
Κι ύστερα, λέει, όταν πιάσανε επαφή, σήκωσε το ποτήρι του και είπε (κλιν-κλιν –κλιν) ότι θα ήθελε να πιούνε προς τιμήν της. Και μόλις έπεσε σιωπή, μου λέει, «είπα: Θέλω να πω πως τη θαυμάζω από μικρός και πως, μην τη βλέπετε τώρα, στα νιάτα της... ω στα νιάτα της, πριν χρόοονια,  ήταν πανέμορφη. Κι έλιωσε αυτή. Να 'βλεπες πώς με κοίταξε! Τα κάνω κάτι τέτοια για ν' ανέβω.».
Σιωπή θα έπεσε την ώρα εκείνη, το γνωρίζω.
Όπως μετά απ' αυτό, γνωρίζω πως ο επίδοξος μάλλον επίδοξος θα μείνει, γιατί του λείπει η βαθιά γνώση του τρόπου που οι άνθρωποι βλέπουμε τον εαυτό μας, του λείπει η ενσυναίσθηση, δεν έχει καταλάβει πως η εβδομηντακοντούτις dame des lettres δε βλέπει στον καθρέφτη το ερείπιο που βλέπει εκείνος μα το κορίτσι που δεν πέθανε αλλά κοιμάται μέσα της. Και κατά πάσα πιθανότητα μ΄εκείνο το μικρό κορίτσι ζει και ο άνδρας της που ήταν παρών και κανείς νεαρός δε δικαιούται να θυμίζει πένθη στα τραπέζια.

Δεν του είπα πως το βήμα για το οποίο θριάμβευε είναι γκάφα.

Σκεπτόμουν πως εγώ το δικό του υπνοβάτη δεν τον ξύπνησα μα ο ατάλαντος κι ανάγωγος μικρός έδωσε μαχαιριά που, ανομολόγητη, δύσκολα συγχωρείται. Και είχα δίκιο, μετά από κείνη τη βραδιά, ούτε την είδε, ούτε του απάντησε ποτέ στα τηλέφωνά του.

14 σχόλια:

  1. αυτός είναι βλάκας με περικεφαλαία , όπως λέμε και στο χωριό μου ,του λείπουν όλες οι αισθήσεις ,όχι μόνο η ενσυναίσθηση !
    Καμιά φορά ,όπως τα ξεστομίζουν τόσο εύκολα ,καλό είναι να τους ξυπνάμε κι εμείς με ένα απλό και βροντερό ''μπου'' ,να ταραχτούν και αφού καταλάβουν τι λένε ν'αποκοιμηθούν αιωνίως!
    Καλή συνέχεια Δάφνη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μα δεν είναι Νάσια μου;

      Ξέρεις, ιδίως στο θέμα της ηλικίας, κάποιοι νέοι είναι εντελώς αναίσθητοι..
      Ούτε με μπου.....

      Καλό μας βράδυ
      (και σ΄ευχαριστώ που πέρασες)

      Διαγραφή
    2. με το ''μπου'' εννοουσα να τους εξηγησεις τι λένε με αυστηρό τόνο!Να καταλάβουν τη βλακεια τους!Και μετά καμια σημασία...
      καληνύχτα!

      Διαγραφή
  2. Πω,πω γκάφα ο τύπος!
    Από την περιγραφή σου βγάζω το συμπέρασμα ότι πρόκειται για την κατηγορία του
    ανθρώπου που εγώ ονομάζω…….βιαστικό!
    Η βιασύνη του πηγάζει από την ανάγκη να φανεί,να αναδειχτεί,να αναγνωριστεί γρήγορα(αν γινόταν και με ταχύτητα φωτός) και έτσι είναι:
    -βιαστικός στον δρόμο
    -βιαστικός στην τουαλέτα
    -βιαστικός στις σχέσεις
    -βιαστικός στις σκέψεις
    -βιαστικός στην……κολακεία γιατί δεν του έχουν πει ότι και η κολακεία θέλει τον μάστορα της.
    Τις φιλούρες μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πολύ σωστό το 'Βιαστικό w'
      -'Ιn a rush' μου ήρθε στo νου διαβάζοντάς σε λόγω διπλού νοήματος: βιασύνη/ξεχείλισμα μαστουρoενθουσιασμού όπως τα παιδάκια με το sugar rush-

      Όντως, έτσι είναι κάποιοι που από τη φιλοδοξία πνίγονται, δεν έχουν καιρό να σκεφτούν...

      Καλό σου απόγευμα αγαπημένη xristin

      Διαγραφή
  3. Αν ειναι δυνατον!! Πραγματι ,μεγαλη επιτυχια ο χαρακτηρισμος '' υπνοβατες''!! Η κατασταση οπου απουσιαζει το συνειδητο!! Τ ο επεξεργασμενο !! Και ο ''βιαστικος'' !! Και αυτο πολυ σωστο. Τελικα αυτο το λαικο....λαχα-λαχα.....μα οτι λαχει βρε παιδια πια!! Ποσο πια το λουζομαστε καθημερινα! Α πα-πα...μαστιγα! Τι αλλο να πει κανεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Υπνοβάτες και γιατί ζουν στην κοσμάρα τους και λέω αν τους ξυπνήσω μήπως δεν την αντέξουν την πραγματικότητα...
      Ό,τι να ναι... όντως..

      Διαγραφή
  4. Αγενής και κόλακας ,αν και ευγενής και κόλακας την ίδια αποστροφή μου προκαλούν

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ξέρεις Χρυσάνθη μου με τα χρόνια ανακάλυψα ότι ευγένεια και κολακεία δεν πάνε μαζί γιατί η ευγένεια δεν είναι μόνο να ξέρεις τα μαχαιροπίρουν μα να έχεις μια διακριτικότητα και λεπτοτητα που πηγάζουν μόνο από την ειλικρινή καλοσύνη.
      Ο κόλακας, ακόμα κι αν είναι μαθημένος πριγκιπικά, αργά ή γρήγορα τη γκάφα θα την κάνει..

      Διαγραφή
    2. Δάφνη έχω συναντήσει ευγενικούς κόλακες αρκετούς ,ίσως μέχρι να πετύχουν το σκοπό τους.Με την έννοια ευγένεια δεν εννοούσα σίγουρα τα μαχαιροπίρουνα κλπ Η καλοσύνη δεν χρειάζεται την κολακεία και έχει και λεπτότητα και διακριτικότητα

      Διαγραφή
  5. Το αρθρο Δαφνη αλλα και τα σχολια εχουν καλυψει αυτη την κατηγορια
    ανθρωπων δεν θα πω γι αυτο.
    Εντυπωση μου εκανε η φραση "Να βλεπες πως με κοιταξε.!"
    Νομιζω πως τον κοιταξε με την εκπληξη, που προκαλει η ανοησια του
    ανθρωπου, στα ματια της...
    Ο νεαρος τι καταλαβε..η ..μαλλον τι δεν καταλαβε.
    Εχεις απολυτο δικιο,επιδοξος θα μεινει,δεν μπορω να φανταστω τι θα
    μπορουσε να γραψει σε ενα βιβλιο.!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ο τρόπος που μετέφρασε το βλέμμα της
      είναι η υπέρτατη απόδειξη της ανικανότητάς του να καταλάβει τους άλλους..

      Τίποτε δε μπορεί να γράψει ― διάβασα απόσπασμα κι είναι ένα τίποτε ποζεριάς
      και ασυναρτησίας με αναφορές σε έργα που δεν έχει καταλάβει αλλά τα ξέρει από την πανεπιστημιακή περίληψη.

      Διαγραφή
  6. Σίγουρα ο "νεαρός" υπνοβάτης, δεν έχει σύντροφο που συνεχώς λέει, (μόνο σε μένα!):
    Αχ! πώς έγινε έτσι η/ο τάδε, ήταν καλλονή... αχ! φοράει μασέλα και δεν τον καταλαβαίνω!!!
    Πολύ μου άρεσε Δάφνη μου, ο τίτλος της ανάρτησης σου... πάντως ας έχουμε και εμείς οι μεγαλούτσικοι το νου μας, γιατί οι γκάφες δεν συγχωρούνται!
    Bonne semaine!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Οι γκάφες όταν πληγώνουν δε γίνεται να συγχωρεθούν κι ας θέλουμε..

      Αυτό που λες το ζω κι εγώ - μα όχι με κακία- μέχρι του σημείου που έχω απαγορεύσει σπίτι μου αναφορές σε ηλικίες. Βλέπεις ο κύριος Kastell ως παιδί του Rock νόμιζε ότι όλοι θα είχαμε πεθάνει δοξασμένοι στα 27 και γι αυτό εκπλήσεται καθημερινά με ηλικίες, ρυτίδες και γεράματα.
      (Εξ ου κι η -αυτοβιογραφική- αναφορά στον άνδρα της grande dame που αγαπά εκείνο το κορίτσι που ήταν...)

      Καλή εβδομάδα και στους δυό σας!!!

      Διαγραφή

Το Blogger με ενημερώνει ότι δε μου επιτρέπει να απαντώ στα σχόλια στο ίδιο μου το blog- λόγω κάποιας ρύθμισής μου για cookies (την οποία δε θυμάμαι) .

Ψάχνω για να διορθώσω
μα εν τω μεταξύ ΣΑΣ ΖΗΤΩ ΣΥΓΓΝΩΜΗ που δεν απαντώ πάντα
και ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ που σχολιάσατε.
Μου δίνετε μεγάλη χαρά όταν κάνετε τον κόπο- ακόμα κι αν διαφωνούμε.